Το rescueMe EPIRB1 ενεργοποιήθηκε μετά από βλάβη του ιστού κατά τη διέλευση του Ατλαντικού

Τι συνέβη;

Με δύο μέλη του πληρώματος, ξεκινήσαμε το ταξίδι μας από το Λας Πάλμας ντε Γκραν Κανάρια στη Μαρτινίκα με το αγαπημένο μας ιστιοπλοϊκό Scanmar 33 του 1986 . Θυμάμαι τον ήλιο να βυθίζεται κάτω από τον ορίζοντα την τέταρτη μέρα, ρίχνοντας ένα στοιχειωμένο λυκόφως πάνω από τα κύματα καθώς βρισκόμασταν στο τιμόνι. Το σκάφος μας γλιστρούσε απαλά κατά τον άνεμο, με το ύφαλο κεφαλόπανο να μας προωθεί με περίπου 5 κόμβους, όταν συνέβη μια απρόβλεπτη καταστροφή.

Η ησυχία της βραδιάς γκρεμίστηκε από έναν δυσοίωνο θόρυβο – ένα ηχηρό στιγμιότυπο που τάραξε τις αισθήσεις μας. Το βλέμμα του Ιντούν καρφώθηκε στον ιστό, που είχε αρχίσει να γέρνει στον άνεμο. Με δυσπιστία, μας κάλεσε και μαζευτήκαμε μαζί στο πιλοτήριο. Αυτό που είδαμε μας άφησε έκπληκτους και φοβισμένους: ο ιστός είχε σπάσει θεαματικά ακριβώς πάνω από το κατάστρωμα, το ογκώδες σχήμα του τώρα εκτείνεται κατά μήκος του κύτους, χτυπώντας αλύπητα στον ανελέητο ρυθμό των κυμάτων.

Εκείνη τη στιγμή ξέραμε ότι βρισκόμασταν σε δεινή θέση.

Γρήγορα ξεκινήσαμε μια ξέφρενη αλλά συντονισμένη προσπάθεια. Με αποφασιστικότητα κόψαμε όλες τις γραμμές, διασφαλίζοντας ότι όλα κυλούν ελεύθερα. Ταυτόχρονα, ενεργοποιήσαμε το EPIRB (Emergency Position Indicator Rescue Beacon), καθώς δεν μπορούσαμε να είμαστε σίγουροι αν ο ιστός ή άλλα συντρίμμια είχαν τρυπήσει τη γάστρα. Ένα τρομακτικό έργο βρισκόταν μπροστά μας καθώς πήραμε ένα σιδηροπρίονο στην πλώρη, δουλεύοντας για να κόψουμε την παραμονή που εξακολουθούσε να κολλάει επίμονα. Τα σάβανα στην υπόλοιπη πλευρά, αυτά στην προσήνεμη πλευρά, απελευθερώθηκαν και ο ιστός κατέβηκε στα βάθη του Ατλαντικού.

Η πορεία μας άλλαξε, τώρα κατευθυνόμασταν πίσω προς τα Κανάρια νερά και ενεργοποιήσαμε τον κινητήρα για να προωθηθούμε στην αλλαγμένη τροχιά μας. Ο Idun άρπαξε το δορυφορικό τηλέφωνο, κάλεσε την επαφή έκτακτης ανάγκης, η οποία είχε ήδη ειδοποιηθεί από τη νορβηγική ακτοφυλακή. Λίγες στιγμές αργότερα, οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης της Μαδρίτης επικοινώνησαν μαζί μας για να μας ρωτήσουν αν χρειαζόμασταν βοήθεια. Μετά από ενδελεχή έλεγχο του εσωτερικού του κύτους, επιβεβαιώνοντας ότι παρέμενε στεγανό, μπορέσαμε να μεταδώσουμε το μήνυμα ότι το σήμα κινδύνου μπορούσε να ακυρωθεί.

Εν μέσω της δοκιμασίας, το rescueME EPIRB1 , η αχτίδα της ελπίδας μας, απέδειξε την αξία του. Αυτό λειτούργησε χωρίς προβλήματα, ωθώντας την επαφή έκτακτης ανάγκης να αναλάβει δράση και πυροδότησε μια κλήση στο κέντρο έκτακτης ανάγκης της Μαδρίτης. Ήταν μια καθησυχαστική υπενθύμιση ότι ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις, όταν το απροσδόκητο συμβαίνει στην ανοιχτή θάλασσα, η προετοιμασία και ο αξιόπιστος εξοπλισμός μπορούν να κάνουν τη διαφορά.

Πριν ξεκινήσουμε την πίστα μας στον Ατλαντικό, πήραμε μια κρίσιμη απόφαση: να αποκτήσουμε το Ocean Signal rescueME EPIRB1 . Ήταν μια απαραίτητη προσθήκη στο ταξίδι μας, ένα δίχτυ ασφαλείας που μας παρηγορούσε σε περιόδους προβλημάτων. Αν και δεν χρειαστήκαμε βοήθεια αυτή τη φορά, αναγνωρίσαμε τη σημασία αυτής της βασικής συσκευής. Ήταν ο φύλακάς μας σε μια κατά τα άλλα επικίνδυνη στιγμή, κάτι που αποδεικνύει την αξιοπιστία του και την άνεση που πρόσφερε σε μια δύσκολη κατάσταση.

Λέξεις σοφίας

«Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία σε μια κατά τα άλλα πολύ τρομακτική κατάσταση»

Σας ευχαριστούμε τη σημείωση στην ομάδα σήματος των ωκεανών