The Dusky Track: een test van kracht, modder en spieren rescueME PLB1

What happened?

Ik ben dol op wandelen. De fysieke inspanning die het bereiken van bergtoppen met zich meebrengt, wordt altijd beloond met adembenemende uitzichten. Het maakt me trots dat ik dit op eigen kracht kan bereiken. Sporten in een prachtige natuurlijke omgeving werkt kalmerend en garandeert een goede nachtrust.

De Dusky Track in Fiordland stond al lang op mijn bucketlist en ik wist dat het een uitdaging zou worden. Om de tocht plezierig en succesvol te volbrengen, had ik drie dingen nodig: een goede fysieke conditie, essentiële uitrusting en gunstig weer.

Twee maanden voor de reis begon ik serieus te trainen: meerdaagse trektochten in bergachtig gebied met een zware rugzak. Ik slaagde erin om de DOC-tijden op de baan te evenaren en zelfs te verbeteren. Daarnaast beloofde ik wekelijks een dagtocht met een volle rugzak om mijn kracht en uithoudingsvermogen verder te vergroten.

Goed voorbereid en gezegend met mooi weer vertrok ik met twee vrienden naar de Dusky Track. Vanaf het begin was de grootste uitdaging het terrein: een groot deel van de dag klauterden we omhoog en omlaag, bijna verticale stukken op en neer, ons een weg banend door een doolhof van boomwortels. Op de vlakkere stukken vergde de modder een zorgvuldig evenwicht en constante concentratie.

Ondanks de moeilijkheidsgraad was het opwindend. De uitzichten vanaf de toppen waren spectaculair en elk zwaar stuk was de moeite waard.

Halverwege onze reis brachten we vanwege de hevige regenval een extra dag door in een hut – het pad zou gevaarlijk glad zijn geweest. Het bleek een goede rustpauze voor onze spieren. Maar ik besefte toen nog niet dat het niet genoeg was voor één heel belangrijke spier: mijn bilspieren.

Op de voorlaatste dag begon ik merkbaar langzamer te lopen. Eén been kon me nauwelijks dragen, vooral tijdens de afdalingen. Op de een of andere manier strompelde ik naar de hut voor onze laatste nacht. We hadden de volgende dag maar vijf uur om te lopen – ik zou toch wel herstellen met rust?

Maar na slechts tien minuten zitten begaf mijn spier het volledig. Ik moest op handen en voeten naar het toilet kruipen. De volgende ochtend was het erger. Ik kon niet staan, laat staan lopen.

Uiteindelijk werd mijn rescueME PLB1 mijn redder in nood.

Words of wisdom

Ik kocht een PLB omdat ik wist dat er elk moment een ramp kon gebeuren. Ik kocht hem als een soort verzekering, in de hoop en verwachting dat ik nooit een ernstig ongeluk zou krijgen. Maar wat is er ernstig? Vast komen te zitten ergens in the middle of nowhere, niet verder kunnen lopen, dat kan altijd gebeuren. Zelfs met de beste voorbereiding ooit. Veilig wandelen vereist het dragen van een PLB , zelfs als je niet verwacht hem ooit nodig te hebben.

Thank you note to the Ocean Signal team

De Ocean Signal PLB1 is klein en gebruiksvriendelijk. De gebruiksaanwijzing staat duidelijk uitgelegd op de PLB zelf. Dit maakte het gemakkelijk om de PLB te installeren zonder de handleiding bij de hand te hebben.

Bedankt reddingsteam dat jullie me op zondagochtend kwamen ophalen. Sorry dat ik jullie wakker heb gemaakt.