Ocean Signal EPIRB: Een sprankje hoop in de woede van de Atlantische Oceaan

What happened?

Het Noorse echtpaar Idun en Astrid vertrok samen met hun bemanning vanuit Las Palmas de Gran Canaria aan boord van hun geliefde Scanmar 33 voor een gewaagde oversteek van de Atlantische Oceaan. Ze konden zich de tumultueuze beproeving die hen te wachten stond, niet voorstellen.

Terwijl de zon op de vierde dag van hun reis sierlijk onderging, bestuurde Idun het schip. Ze dreven met de zeilen vastgemaakt voor de wind en boekten gestaag voortgang. In een flits sloeg het noodlot toe. Een luide knal doorboorde de lucht en deed Iduns hart een slag overslaan. De mast, hun stevige bondgenoot, brak op een onvoorstelbare manier en wankelde in de wind van ongeloof. De wanhopige kreten van Idun lokten de bemanning naar de cockpit. Daar zagen ze de mast, gebroken en dreigend, worstelen met de romp, met de golven als medeplichtigen.

Met ijzeren vastberadenheid bevrijdden ze snel de wirwar van lijnen, waardoor ze zich ongehinderd te midden van de chaos konden bewegen. Te midden van alle onzekerheid activeerden ze hun vertrouwde Ocean Signal EPIRB, omdat ze niet zeker wisten of de romp nog de verwondingen van de aanval op de mast vertoonde. Vlijtig hanteerden ze een ijzerzaag om de resterende bevestigingsmiddelen weg te zagen en namen afscheid van hun gevallen mast die in de diepte verdween. Ze startten de motor en vertrokken naar de bekende kusten van de Canarische Eilanden.

Met trillende handen greep Idun de satelliettelefoon, hun levenslijn met de buitenwereld. Hun noodcontact was al gewaarschuwd door de Noorse kustwacht en kort daarna kregen ze een telefoontje uit Madrid met de vraag of ze hulp nodig hadden. Nadat ze de romp zorgvuldig hadden geïnspecteerd om er zeker van te zijn dat deze intact was, gaven ze hun boodschap van zelfredzaamheid door en annuleerden ze het noodsignaal dat de reddingsoperatie had geactiveerd.

Ze voelden zich opgelucht toen de EPIRB zijn waarde bewees en hen de geruststelling gaf waarnaar ze zo wanhopig op zoek waren. Idun’s noodcontactpersoon ontving een telefoontje waarin melding werd gemaakt van de succesvolle transmissie van het baken. Idun kreeg een telefoontje van de alarmcentrale in Madrid, wat hem een ​​kort moment van troost bood te midden van de anderszins ontmoedigende omstandigheden.

Terugkijkend op hun angstaanjagende ervaring, uitte Idun zijn diepe dankbaarheid voor de essentiële investering in een SOS-apparaat voordat ze aan hun Atlantische odyssee begonnen. Hoewel ze deze keer het geluk hadden geen hulp nodig te hebben, onderstreepte hun ongelukkige ontmoeting wel hoe belangrijk geluk is in tijden van tegenspoed.

Words of wisdom

Thank you note to the Ocean Signal team