Survivor Story
Redding in de sloot: een motorongeluk dat leidde tot een redding met een locatorbaken
Ik was een weekendje alleen op pad en ging terug naar mijn auto nadat ik de nacht had doorgebracht in de Kiritaki Hut in het zuidelijke Ruahine-gebergte in Nieuw-Zeeland.
Ik kon de hete koffie al proeven en ruiken. Terwijl ik vanaf de hoogste bergkam een steile helling afdaalde, bereikte ik een deel van het spoor dat gedeeltelijk was weggespoeld. Een afgrond van ongeveer een meter – niets ongewoons, iets wat ik al duizenden keren heb bewandeld. Maar toen mijn linkervoet de grond raakte, gleed hij onder me vandaan. Mijn hele lichaamsgewicht, plus 20 kilo aan bagage, stortte neer op mijn rechterbeen. Dat stond nog steeds bovenaan de afgrond. Ik kan het knappen nog steeds helder als de dag horen.
Sterker nog, ik weet nog dat ik het hoorde en dacht dat het mijn gloednieuwe veter was die knapte. Zoals je je kunt voorstellen, was het niet mijn veter. Uiteindelijk brak ik mijn been ernstig en scheurde ik alle banden aan de binnenkant van mijn enkel. Dit resulteerde in een scheur in mijn enkel. Ik moest nog zo’n 100 meter afdalen en nog zo’n 8 kilometer over de rivierbedding. Ik besloot mijn rescueMe PLB 1 te activeren, omdat ik er niet zelf uit zou komen.
Vanwege het slechte weer en het afgelegen, ruige terrein kon de Westpac-helikopter me niet bereiken, dus stuurden ze de luchtmacht in een NH90, die me zeven uur later met spoed naar het ziekenhuis bracht. Daar werd ik geopereerd en werden er platen en schroeven in mijn been en enkel geplaatst. Zonder mijn reddingswerk, PLB1, waren het drie of vier lange, koude en oncomfortabele dagen aan de heuvelflank geweest voordat ze me vonden.
Dankzij mijn rescueMe PLB1 konden ze me snel naar het ziekenhuis brengen, wat betekende dat ze de volgende dag konden opereren. Dat scheelde me zo’n 15 dagen extra ziekenhuisverblijf, wachtend tot de zwelling was afgenomen voordat ze konden opereren. Ik ben vijf maanden later nog steeds aan het herstellen, maar ik knap steeds meer op. Ik ben weer terug in de bush, alleen voor korte dagtochtjes. Ik zal je vertellen, ik ga nergens heen zonder mijn rescueMe PLB1 en zal dat ook nooit doen.
Een miljoen keer bedankt, Ocean Signal. Je hebt me echt gered.
Neem altijd een PLB mee, of je nu een dagtrip maakt of een meerdaags avontuur. Je weet maar nooit wanneer je hem nodig hebt.
Heel erg bedankt aan iedereen die erbij betrokken was. Zonder jullie fantastische mensen had ik 3-4 zeer oncomfortabele nachten alleen, gewond en geïsoleerd in de bush vastgezeten. Jullie zijn allemaal supersterren en ik zal jullie eeuwig dankbaar zijn.