De uitrusting die hen redde: hoe een PLB en reddingsvesten het verschil maakten

What happened?

Een visser die zaterdag uit het woelige water bij de Raglan-bar werd gevist, zegt dat hij zijn leven te danken heeft aan één simpel stukje uitrusting: zijn reddingsvest. Zonder dat vest zouden hij en zijn tienerzoon nooit thuis zijn gekomen, denkt hij.

Stephen Wright en zijn zoon Mason waren die ochtend vertrokken voor wat ze dachten een routineuze vistrip te worden in de haven van Raglan. Ze zaten aan boord van hun jetski, voor anker in ongeveer 13 meter water, en genoten van de rust voordat het tij keerde. Maar binnen enkele ogenblikken veranderde wat begon als een vredig uitje in een wanhopige strijd om te overleven.

“Het ankertouw was te kort”, legde Wright later uit. “Het wilde meer. En in plaats van los te laten, trok het de jetski naar binnen. Voor we het wisten, kantelde het zijwaarts en lagen we in het water.”

Door het plotselinge kapseizen raakten vader en zoon bijna onmiddellijk van hun jetski gescheiden. Binnen enkele minuten dobberden ze rond, zo’n 200 meter van de oever. Wat een korte zwemtocht in kalmer water had kunnen zijn, veranderde al snel in een angstaanjagende beproeving toen de Raglan-bar zijn gevaarlijke reputatie onthulde.

“Ik dacht: ‘Laten we erheen zwemmen’,” herinnerde Wright zich. “We hadden onze reddingsvesten aan, dus ik dacht dat het wel zou lukken. Maar hoe hard we ook probeerden, we kwamen niet vooruit. De stroming trok ons steeds verder mee.”

Al snel belandde het duo in de beruchte golven van de bar, krachtige en meedogenloze watermuren die met geweld op ons neerstortten. “Ze kwamen keihard op ons af,” zei Wright. “Je beseft pas hoe klein je bent als je erin zit. Elke golf vreet je helemaal op.”

Met de toenemende uitputting en geen teken van ontsnapping, wist Wright dat ze snel moesten handelen. Hij greep naar zijn persoonlijke locator beacon (PLB), een klein apparaatje dat hij bij zich had voor noodsituaties zoals deze. Door het af te laten gaan, slaagde hij er ook in om 111 te bellen en de politie te waarschuwen voor de naderende noodsituatie.

Het volgende halfuur voelde als een eeuwigheid. Het koude water begon in hun botten te sijpelen, waardoor hun ledematen gevoelloos werden en ze zich moeilijker konden concentreren. Zowel vader als zoon vertoonden de eerste tekenen van onderkoeling en rilden onbedaarlijk terwijl ze hulpeloos in de deining dobberden.

Eindelijk klonk het geluid van redding door het gebrul van de golven heen. Een reddingsteam arriveerde en bracht het tweetal in veiligheid, waarmee een einde kwam aan wat een tragische dag op het water had kunnen worden. Hoewel beiden werden behandeld voor onderkoeling, kwamen ze er zonder verwondingen vanaf – iets wat Wright volledig toeschrijft aan hun reddingsvesten en de snelle reactie van de reddingswerkers.

Terugblikkend op de beproeving klonk in Wrights stem een mengeling van opluchting en ongeloof. “Zonder die jassen waren we verdronken. Daar bestaat geen twijfel over. Je verwacht gewoon niet dat er iets misgaat tot het gebeurt – en dan is het te laat. Dat baken, dat telefoontje en die jassen hebben ons gered.”

Words of wisdom

Ik geloof dat als ik die dag mijn zwemvest niet had aangetrokken en om wat voor reden dan ook mijn PLB niet had meegenomen, ik 100% zeker zou zijn verdronken.

Thank you note to the Ocean Signal team

Op zaterdag 20 september 2025 was ik betrokken bij een ernstig incident. Tijdens de reddingsoperatie activeerde ik mijn PLB1, die een cruciale rol speelde bij het vinden en in veiligheid brengen van onze reddingsoperatie. Helaas is het apparaat daarbij verloren gegaan en moet het vervangen worden.

Ik wilde mijn oprechte dank uitspreken voor dit fantastische product. Het heeft letterlijk ons leven gered en ik ga nooit meer zonder het water op.

Bedankt voor het creëren van zo’n betrouwbaar en essentieel stuk veiligheidsuitrusting