rescueME PLB 1 redt wandelaar van gezondheidsrisico op afgelegen Nieuw-Zeelandse bergen

What happened?

De lucht was fris en beloofde avontuur toen ik samen met mijn medewandelaars van de Nga Tapuwae o Taneatua Tramping Club een driedaagse trektocht maakte in de Eastern Bay of Plenty in Nieuw-Zeeland. Met mijn vertrouwde Ocean Signal RescueME PLB 1 en een rugzak van 14 kg, inclusief een kleine tent, waagden we ons in de adembenemende Kaweka Ranges, gelegen in het binnenland van Napier.

Onze bestemming was Te Puia Lodge, een afgelegen hut omgeven door de prachtige natuur. Toen ik eenmaal gesetteld was, kon ik de verleiding niet weerstaan ​​om de schoonheid van het landschap op foto vast te leggen. Ik had geen idee dat mijn reis een onverwachte wending zou nemen.

Terwijl de avond de lucht in de tinten van de schemering kleurde, gebeurde er iets vreemds. Ik verloor even mijn bewustzijn, een verontrustend moment dat een golf van bezorgdheid door onze groep stuurde. Ze merkten de kenmerkende tekenen op – mijn grauwe gezicht en het koude zweet – symptomen die vaak in verband worden gebracht met hartproblemen. Maar even snel als het gebeurde, leek ik te herstellen. Er was geen directe actie nodig, behalve dat onze waakzame verpleegster me af en toe in de gaten hield gedurende de nacht.

De volgende ochtend moesten we flink klimmen naar de volgende hut. Gezien het incident de avond ervoor, overwoog ik om de makkelijkste route terug naar de parkeerplaats te nemen, vergezeld door een vriendelijk lid van onze groep. Toen gebeurde het weer: dat moment van ongemak overviel me. Deze keer was onze verpleegster er sterk voorstander van om mijn PLB 1 te activeren, gezien de complexe logistiek van een helikopterredding langs de wandelpaden.

Met een gevoel van urgentie startte een van onze metgezellen mijn rescueMe PLB 1 en zette hem op een bankje voor de hut. De tijd verstreek terwijl we wachtten op redding, omringd door de stille pracht van de natuur. Ongeveer een half uur later daalde er een helikopter neer in de vallei en landde voor de hut. Een paramedicus aan boord voerde een grondig onderzoek uit en verzekerde ons ervan dat onmiddellijke behandeling niet nodig was.

Ik werd met spoed naar het ziekenhuis in Taupo gebracht, waar uitgebreide tests uitwezen dat er geen reden tot bezorgdheid was. Het Rescue Coordination Centre speelde een cruciale rol in het op de hoogte houden van mijn vrouw gedurende de hele beproeving. Ze kregen tijdig updates over de status van het incident. Het werd geclassificeerd als een incident van graad 3, niet levensbedreigend, met ondergetekende als hoofdpersoon.

Hoewel het even schrikken was, bevestigde de ervaring de effectiviteit van de service en benadrukte het hoe belangrijk het is om een ​​persoonlijk lokalisatiebaken te hebben als je de wildernis in trekt. Het is een keuze die het verschil kan maken tussen veiligheid en gevaar, tussen een kleine schrik en een grote crisis.

Words of wisdom

Thank you note to the Ocean Signal team